هم میهنان گرامی
پس از تلاش های فراوان و صرف بیش از دو سال وقت سرانجام موفق شدم واژه نامه ای را گردآوری و تهیه کنم که پیش از این در زبان پارسی سابقه نداشته است. این کتاب "واژه نامه پارسی، نگارش نو" نام دارد. در این واژه نامه بجای الفبای کنونی که در واقع گونه ای از الفبای تازی می باشد، الفبای نوینی به کار گرفته شده است که بر پایه الفبای لاتین است. روش به کار بردن این الفبای نو و سیستم آن، در پیشگفتار واژه نامه توضیح داده شده است. با این الفبا می توان همه واژه های پارسی را، چه کهنه و چه نو به آسانی نوشت. با این روش می توان نوشته های پارسی را، از شاهنامه فردوسی و دیوان حافظ گرفته تا داستانهای کودکان، از کتابهای درسی گرفته تا روزنامه ها و مجلات، از برنامه های کامپیوتری گرفته تا وبلاگ ها، از نام کوچه و خیابان ها گرفته تا ماشین های خود پرداز را به الفبای نو در آورد.
این کار شدنی است و دردسر چندانی ندارد. بیش از دو سال است که هر شب چند سطر با این الفبا یادداشت برمی دارم و کاربرد آن را در عمل می سنجم. پس از دو سال به این نتیجه رسیده ام که این کار به آسانی قابل پیاده شدن در سطح گسترده است. از نظر مالی نیز ارزانترین روش برای تبدیل نگارش تازی به لاتین است.
شاید بپرسید با این کار چه بهره ای می بریم و اصلا چرا باید روش نگارشمان را تغییر دهیم. پاسخ این پرسش که در پیشگفتار توضیح و شرح داده شده است، بطور خلاصه این است: پیشرفت ایران و نسل آینده این کشور، شکوفایی دوباره این سرزمین، رها شدن از خرافات و بدبختی هایی که میهنمان به آن دچار شده است، یکپارچه شدن سرزمین های پارسی زبان که در درازای تاریخ پاره پاره شده اند، پیشرفت تکنولوژیکی کشورمان، بکارگیری نیروهای جوان و هم میهنان خارج از کشور، تنها از راه بازبینی اندیشه و روشمان در زندگی و نگرشمان به دنیای پیرامون میسر و شدنی است. تنها زمانی که خود را شناخته و جایگاهمان را در تاریخ دانستیم می توانیم دید درستی نسبت به آینده داشته باشیم. تنها زمانی که شهامت انتقاد از خود و نسل پیش از خود را داشته باشیم می توانیم از تکرار اشتباهات و کجروی ها جلوگیری کنیم. تنها زمانی که تاریخ درخشان این سرزمین را دانسته، فرهنگ نیاکانمان را شناخته، به آنها افتخار کرده و کارهای خوب آنها را سرمشق خود قرار دادیم می توانیم به آینده این سرزمین امیدوار باشیم. تنها زمانی که خرد را به کار گرفته و آنچه را که خرد به ما می گوید به کار بردیم می توانیم پیشرفت کنیم. تبها زمانی که بدون هراس و تنبلی آستین ها را بالا زده و برای تغییر شرایط ناگوار کنونی دست به کار شده و با پشتکار گام برداشتیم، می توانیم دنیایی بهتر برای خود و نسل آینده مان بسازیم. تغییر الفبای کنونی که جلوی پیشرفت ما را گرفته است یکی از این گامها است
می دانم شما هم در اندیشه آینده ایران و پیشرفت آن هستید و یقین دارم که شما نیز خواهان ایرانی پیشرفته، آباد و آزاد هستید. به همین دلیل از شما خواهش می کنم نگاهی به این پیشگفتار بیاندازید و مرا از دیدگاه و راهنمایی تان آگاه سازید. این یک کار ملی است که به همه پارسی زبانان بستگی و تعلق دارد و همه آنها در آن سهم و حق نظر دارند. بسیار خوشحال خواهم شد اگر دیدگاه و نظرتان را گفته و مرا راهنمایی کنید.
تصمیم دارم پیشگفتار و روش کاربرد الفبای نو را در این وبلاگ گذاشته و نظر شما پارسی زبانان گرامی را در هر کجا که هستید از دوشنبه گرفته تا تبریز، از سمرقند و بخارا گرفته تا اهواز پرسیده و از شما بخواهم که مرا در این کار راهنمایی و یاری کنید.
این کتاب مراحل چاپ آزمایشی را پشت سر گذاشته و قرار است که بصورت رایگان در دسترس هم میهنان بویژه جوانان پارسی زبان خارج از کشور و سازمان های مربوطه قرار گیرد.
چنانچه خواهان اطلاعات بیشتری در این باره باشید، با کمال میل تقدیم خواهد شد.
اهورامزد ایرانزمین را از دشمن، دروغ و خشکسالی نگاه دارد.
با امید به ایرانی آزاد و آباد،
سپاسگزار،
زاگرس آریان
E-mail: zagros.aryan@gmail.com
دوست من.
پاسخحذفحتما می دونی که اولین بار این طرح حدود 200 سال پیش توسط میرزا ملکم خان داده شد. ولی در ایران علمای عقب افتاده و قاجاری ها بهش اعتراض کردند، ولی همین طرح در زمان آتاتورک در ترکیه پذیرفته و اجرا شد.
موفق باشی.
بهت پیشنهاد می کنم بیشتر درباره این موضوع مهم مطلب بنویسی.
با سپاس از هم میهنانی که دیدگاه خود را نوشته اند، باید بگویم که من هیچگونه تحصیلات آکادمیک در مورد زبان ندارم. شاید هم همین سبب به درازا کشیدن این کار شده است. البته باید بگویم که زمان بسیاری را روی شناخت این موضوع و بررسی جنبه عملی آن گذاشته ام. ولی حتا بالاترین تحصیلات دانشگاهی در باره زبان هم برای چنین کاری کافی نیست. در واقع این کار یک کار گروهی است که همه پارسی زبانان در آن حق نظر و دیدگاه دارند. این تنها گام نخستین است که برداشته شده است. به انجام رساندن این پروژه، کار یک نفر و دو نفر نیست. تنها با شرکت فعالانه دیگر همزبانان به ویژه جوانان نسل کنونی امکان به هدف رسیدن چنین کاری وجود دارد. از هیچکس هم نباید انتظار یاری و کمک داشت، نه از بیگانگان و نه حتا از نسل پیشین که بدون تردید سخت ترین انتقاد ها را از این کار خواهند کرد. همینجا بگویم که این پروژه با آنچه در ترکیه روی داد یک تفاوت مهم و اساسی دارد. در ترکیه نه تنها الفبا را تغییر دادند بلکه با استفاده از قانون های خودساخته واژهای بسیار زیادی را نیز وارد زبانشان کردند که سبب دشواری هایی بویژه درسالهای نخست پس از تغییر الفبا در این کشور شد. در حالی که ما، تنها روش نگارش واژه های پارسی را میخواهیم تغییر بدهیم ونه خود واژه ها را. زبان پارسی آنقدر پربار و توانا است که نیازی به واژه سازی های مبهم ندارد. یک فرهنگستان زبان پارسی به راحتی می تواند از پس این کار بر آید. البته باید فرهنگستانی باشد که زیر نظر افراد میهن پرست اداره شود و دلش برای زبان پارسی بتپد نه آنکه تنها نام زبان پارسی را به یدک بکشد و در عمل به وارد کردن واژه های تازی سرگرم باشد مانند آنچه هم اکنون در میهن مان می گذارد. اگر این روند به همین گونه پیش برود، باید آینده سختی را برای زبان پارسی انتظار داشت. البته جوانان پارسی زبان نخواهند گذاشت که این بزرگترین سرمایه وشناسه اشان را به این آسانی از آنها بگیرند. از درون و بیرون از کشور آواهای خوشی به گوش می رسد. از تاجیکستان گرفته تا لبنان جوانان پارسی زبان دریافته اند که تنها با دستاویز قرار دادن زبان پارسی میتوان دوباره یکپارچه شد و در راه پیشرفت و سربلندی گام برداشت. هر کدام از ما باید همچون یک مهره از این ماشین بزرگ وظیفه خود را بخوبی انجام دهیم. اگر به کارمان باور داشته باشیم و تنبلی نکنیم به هدف خواهیم رسید. تردیدی نداشته باشد.
پاسخحذف