۱۳۹۴ دی ۲۵, جمعه

تحولات منطقه و وظیفه ملی ما

ایران و عربستان دو رقیب منطقه ای
این روزها منطقه خاور میانه ناآرام است. نه این که پیش از آن در اینجا آرامشی برقرار بود. نه!... این منطقه چهل، پنجاه سال است که دچار ناآرامی است و قدرتهای بزرگ بویژه غربی ها در آن آزمایش های خود را بر روی ملت های نگون بخت منطقه انجام می دهند. ولی اکنون با جبهه گیری مستقیم عربستان سعودی در برابر ایران، تنش های موجود در منطقه به فاز دیگری وارد شده است.

عربستان رابطه خود را با ایران به پایان برده و کشورهای همسو با خود را نیز واداشته است تا رابطه اشان با ایران را، یا از میان بردارند و یا آن را به سطح پایین تری کاهش دهند. کار به جایی رسیده است که حتی سودان و جزایر کومور هم به ایران زبانک می اندازند و دهن کجی می کنند.

در این شرایط وظیفه ملی ما چیست و چگونه می توانیم از به خطر افتادن منافع ملی خود پیشگیری کنیم؟

برای یافتن پاسخ، ابتدا باید ببینیم که این تنش به کدام سو می رود و چه نتایجی را سبب می شود تا بتوانیم متناسب و سازگار با آن، جایگاه خود را تعیین کرده و واکنش نشان دهیم.

البته سناریوهای گوناگون و پیچیده ای را می توان برای تنش موجود پیش بینی کرد. ولی با این وجود همه آنها را می توان در دو دسته بخش نمود:
یا این تنش به رویارویی مستقیم و جنگ میان ایران و عربستان می انجامد و دوباره منطقه را به خون و آتش می کشاند ...
و یا این که دوطرف با وجود دشمنی های آشکار خود، می کوشند آن را محدود نگه دارند و از تبدیل شدن آن به یک جنگ همه جانبه خودداری می ورزند.

در حالت نخست که ضمنا احتمال کمتری نیز دارد و دستکم تا کنون نشانه ای از آن در دست نیست، باید یکپارچگی خاک کشور را به عنوان اولویت اصلی، در پیش چشم خود داشته باشیم و در صورتی که بیگانگان به کشورمان حمله کردند باید همه اختلافات درونی را کنار بگذاریم و همچون یک تن در پشت نیروهای نظامی خود، از ارتش گرفته تا سپاه و بسیج ایستاده و از خاک میهن دفاع کنیم.

بویژه در چنین حالتی که جنگ میان ایرانیان و تازی ها در گیرد، باید بهوش باشیم که گول "روشنفکران" خام را نخوریم و نپنداریم که با همدستی با بیگانگان می توانیم خود را از شر آخوندها رهایی دهیم. این را پیش تر نیز در جنگ شوم هشت ساله ایران و عراق تجربه کرده ایم و دریافته ایم که به هنگام حمله بیگانگان ابتدا باید دشمن بیگانه را از خانه بیرون انداخت و تنها پس از آن است که می توانیم به اختلافات درونی خود بپردازیم. وگرنه هم خانه را از دست می دهیم و هم خود را!

در حالت دوم که احتمال آن بسیار است، باید تنش کنونی را به فرصتی بی نظیر تبدیل نموده و هم میهنانمان را به واقعیت های تاریخی کشورمان آگاه کنیم. باید از فرصت به دست آمده استفاده نموده و نقش خراب دین تازی را در پس ماندگی کشورمان توضیح دهیم و ضرورت بازگشت به دین و آیین نیاکان خود را با زبانی آسان و همه فهم برای دیگر هم میهنان روشن نماییم.

باید همه توان خود را به کار گرفته و بگویم و بنویسیم که مراسم حج، کاری ناپسند و برضد منافع ملی کشورمان است. باید واقعیت ها را بازگو کنیم و نشان دهیم که پولهای بادآورده حج به تازی ها این امکان را می دهد تا پیوسته منافع ملی کشورمان را در منطقه مورد هدف خود قرار دهند و بکوشند آن را نابود کنند.

تنش کنونی بیش از هر زمان دیگری این فرصت را به ملت می دهد تا با آگاهی از واقعیت ها، حج، آخوندها و کل اسلام را با نگاهی نقادانه بنگرند و هر چه بیشتر از آموزه های آلوده به خرافات دین تازی دوری گزینند. البته در اینجا، منظور روش های سبکی مانند هیاهوی امام نقی و کارهای ناپسندی همچون ناسزاگویی و دشنام های جنسی به فاطمه و زینب نیست. این روش ها نه تنها کارآمد نیستند بلکه بسیار مشکوک نیز به نظر می رسند.

و در پایان این که، یک راه دیگر نیز وجود دارد که با آن به آسانی می توانیم دریابیم چگونه باید با تنش کنونی برخورد کنیم و واکنش نشان دهیم: برویم و نگاه کنیم ببینیم "روشنفکران" ما در این مورد چه می گویند و سپس درست برعکس آن را انجام دهیم. مطمئن باشید در بیشتر موارد درست از آب در می آید.

البته جای بسی شوربختی است که چنین است!

اهورامزدا ایرانزمین را از دروغ، دشمن و خشکسالی نگاه دارد!

__________________
____________________________________________________

Tahawolāte Mantaqe
va vazifeye melliye mā

Irān va Arabestān do raqibe mantaqeyi
Dar mourede pas oftādane keshvaremān az qāfeleye tamaddon va dalile darjā zadanhāye mokarrare ān beviĵe doshvārihāyi ke dar chnd sadeye gozashte bā āb ru be ru bude ast, besyār gofte va neveshteand va dalāyele besyāri āvardeand. Vali gāhi elal va dalāyele yek ruydād ān andāze roushan va pishepā oftādeand ke ādam shegeft zade mishavad chegune ān rā namibinand va ān rā nādide migirand.

Bedune tardid yeki az dalāyele pas oftādane Irān, rasme zesht va nāpasande chāplisi va chālusparvari beviĵe dar tabaqeye hākeme in keshvar bude ast. Āfati ke mānande muriāne be jāne in melat va keshvar oftāde va pāyehāye farhangiye ān rā az darun khorde va puk karde ast. In viĵegiye nāpasand na tanhā, khod asari besyār manfi bar jāmee migozārad balke sarchashme va zāyandeye besyāri az fesād va tabāhihāye moujud dar dastgāhe hākemiyat va modiriyate keshvar ast.

Ahurāmazdā Irānzamin rā az dorugh, doshman va khoshksāli negāh dārad!

______________________________

0 comments:

ارسال یک نظر