در اينترنت نوشته ای از خانم شهرنوش پارسی پور ديدم که در آن از داستان يک جوان مبارز شيرازی که در زندان جمهوری اسلامی به او تجاوز شده سخن می گفت. پارسی پور با کمک گرفتن از تاريخ و دانشهای ديگر رواياتی از چنگيز مغول و آغا محمد خان آورده و در پايان واژه "زن ريش دار" را برای مردانی که مورد تجاوز قرار گرفته اند به کار برده است.
با خواندن اين نوشته برايم بيشتر آشکار شد چرا مردم ايران و نسل جوان کنونی برای اينگونه "روشنفکران" تره هم خرد نمی کنند.
بوی گند کوته بينی فمينيستی جای جای اين نوشته را گرفته است. ايشان از آن تيپ "روشنفکرانی" هستند که تنها تا يک متری جلوی پایشان را مي بينند و بس! تازه پافشاری هم می کنند که همه چيز را از ديدگاه تئوريک و روشنفکرمابانه فمينيستی خود تجزيه و تحليل کنند.
خانم پارسی پور، به چه حقی به خود اجازه می دهيد به جوانان مبارز اينگونه توهين کنيد؟ شما که خودتان راحت در اروپا يا آمريکا در جای امن نشسته ايد چرا ديگر نمک روی زخم مبارزانی مي پاشيد که برای آزادی و رهايی از حکومت ستمگر دينی به پا خواسته و از همه چيز خود گذشته اند؟ حکومت دينی که "روشنفکران" مجاهد خلق، چريک فدايی خلق، سازمان توفان، حزب توده، کمونيست ها، مائوئيست ها، فمينيست ها و ديگر زهر مارهايی از اين دست برايش به ارمغان آورده اند!
ملت ايران و جوانان نسل کنونی دیگر از اين گونه "روشنفکر"ها زده شده اند. کمک و ياری شما را هم نخواسته اند. تنها خواهش آنها اين است که آنها را به حال خود گذاشته و اين گونه بيشرمانه خطابشان نکنيد.
اين گونه نوشته ها نشان می دهد که گروهی که خود را "روشنفکر" می خواند، دارد روزبروز بيشتر از مردم کوچه و بازار فاصله می گيرد و به همين دليل ديد درستی نسبت به رويدادهای جامعه ندارد.
بی جهت نيست که خيزش و جنبش کنونی، اين باصطلاح "روشنفکران" را غافلگير کرده است. هرچند به باور من آنها مدتهاست که از واقعيات جامعه پس افتاده اند و بجای ميهن پرستی و آموزش آن به فرزندان اين کشور، يا جاسوس بیگانگان از آب درآمدند و يا در اروپا و آمريکا زندگی راحتی را انتخاب کرده و به ساختن ايسم و پيسم های بی مصرف، ادامه می دهند. گاهی هم درشتی کرده و به واژه سازی زشت و بیجا دست مي زنند!.
خانم "روشنفکر"،
کسی که پا در راه مبارزه مي گذارد، پيه اين گونه شکنجه ها را نیز به تنش مالیده است. کاری که شما فمينيست ها مي کنيد اين است که ناشیانه همه چیز را، بدون آنکه نتيجه درستی هم از آن بگیرید، به هم پیوند می زنید تا دیدگاه خود را به کرسی بنشانید. تازه با این گونه برخوردهای ناشیانه، خواسته يا ناخواسته تخم ترس را در دل مبارزان جوان می پراکنيد.
با این که تجاوز به مردان، يکی از پست ترين شکنجه هاست ولی نمی تواند مبارزی که به راهش ایمان دارد و از خطرات آن آگاه است، را به زانو درآورد و بشکند.
درست بر عکس، یک برخورد منطقی و خردورزانه با اين موضوع مي تواند در ريختن ترس زندانيان بسيار موثر باشد. مهم تر از همه اينکه بايد ياد بگيريم با قربانيان اين گونه شکنجه ها با چشم ديگری نگاه نکنيم.
در هر صورت، اين گونه واژه سازی ها و خطاب کردن مبارزان با عبارتی مانند "زن ريش دار" تهوع آور است. اين کار را انجام ندهیم!
با خواندن اين نوشته برايم بيشتر آشکار شد چرا مردم ايران و نسل جوان کنونی برای اينگونه "روشنفکران" تره هم خرد نمی کنند.
بوی گند کوته بينی فمينيستی جای جای اين نوشته را گرفته است. ايشان از آن تيپ "روشنفکرانی" هستند که تنها تا يک متری جلوی پایشان را مي بينند و بس! تازه پافشاری هم می کنند که همه چيز را از ديدگاه تئوريک و روشنفکرمابانه فمينيستی خود تجزيه و تحليل کنند.
خانم پارسی پور، به چه حقی به خود اجازه می دهيد به جوانان مبارز اينگونه توهين کنيد؟ شما که خودتان راحت در اروپا يا آمريکا در جای امن نشسته ايد چرا ديگر نمک روی زخم مبارزانی مي پاشيد که برای آزادی و رهايی از حکومت ستمگر دينی به پا خواسته و از همه چيز خود گذشته اند؟ حکومت دينی که "روشنفکران" مجاهد خلق، چريک فدايی خلق، سازمان توفان، حزب توده، کمونيست ها، مائوئيست ها، فمينيست ها و ديگر زهر مارهايی از اين دست برايش به ارمغان آورده اند!
ملت ايران و جوانان نسل کنونی دیگر از اين گونه "روشنفکر"ها زده شده اند. کمک و ياری شما را هم نخواسته اند. تنها خواهش آنها اين است که آنها را به حال خود گذاشته و اين گونه بيشرمانه خطابشان نکنيد.
اين گونه نوشته ها نشان می دهد که گروهی که خود را "روشنفکر" می خواند، دارد روزبروز بيشتر از مردم کوچه و بازار فاصله می گيرد و به همين دليل ديد درستی نسبت به رويدادهای جامعه ندارد.
بی جهت نيست که خيزش و جنبش کنونی، اين باصطلاح "روشنفکران" را غافلگير کرده است. هرچند به باور من آنها مدتهاست که از واقعيات جامعه پس افتاده اند و بجای ميهن پرستی و آموزش آن به فرزندان اين کشور، يا جاسوس بیگانگان از آب درآمدند و يا در اروپا و آمريکا زندگی راحتی را انتخاب کرده و به ساختن ايسم و پيسم های بی مصرف، ادامه می دهند. گاهی هم درشتی کرده و به واژه سازی زشت و بیجا دست مي زنند!.
خانم "روشنفکر"،
کسی که پا در راه مبارزه مي گذارد، پيه اين گونه شکنجه ها را نیز به تنش مالیده است. کاری که شما فمينيست ها مي کنيد اين است که ناشیانه همه چیز را، بدون آنکه نتيجه درستی هم از آن بگیرید، به هم پیوند می زنید تا دیدگاه خود را به کرسی بنشانید. تازه با این گونه برخوردهای ناشیانه، خواسته يا ناخواسته تخم ترس را در دل مبارزان جوان می پراکنيد.
با این که تجاوز به مردان، يکی از پست ترين شکنجه هاست ولی نمی تواند مبارزی که به راهش ایمان دارد و از خطرات آن آگاه است، را به زانو درآورد و بشکند.
درست بر عکس، یک برخورد منطقی و خردورزانه با اين موضوع مي تواند در ريختن ترس زندانيان بسيار موثر باشد. مهم تر از همه اينکه بايد ياد بگيريم با قربانيان اين گونه شکنجه ها با چشم ديگری نگاه نکنيم.
در هر صورت، اين گونه واژه سازی ها و خطاب کردن مبارزان با عبارتی مانند "زن ريش دار" تهوع آور است. اين کار را انجام ندهیم!
اهورامزدا ایرانزمین را از دروغ، دشمن و خشکسالی نگاه دارد!
________________________
0 comments:
ارسال یک نظر